Ceylanem Kezew (Ceylanım ciğerim)

"HALASININ OĞLUNDAN CEYLAN’A AĞIT / Ceylan’ı yalansız ve sebepsiz sevebilir misiniz? O zaman bu ülke yekpare kalacak. Çıkarlarınızı bırakıp hayatı seçtiğiniz zaman…

Lütfen virgülüne noktasına dokunmayın ki acılarımızı anlattıktan sonra nokta bırakabileyim. Ceylan dayımın kızı. Daha on dördüne on dört gün kalmıştı. Zeki mi zeki bir kız. Ramazan ayında Kuran-ı Kerim’i iki defa hatim edecek kadar zeki, akıllı bir kız. Yaşıtları ona PİRE (nene) diyor. Kendisi dininin gereklerini yerine getirmekte herkesten hassas, kendi yaşıtlarının anlamayacağı kadar olgun. Babası dayım onu KERGEM (tavuğum) diye seviyor. Kürdün sevmesi, doğası gibi saf ve yalın ve yalansız. Okuduğu Kuran-ı Kerim bu amansız ve zamansız ölümü yüzünden kapandığı için üzgün KADER... Tapan tepeden atılan 20’lik uçaksavar mermisiyle hedef gözetilerek vurulmuş.

Dayım elindeki dahrenin silah sanılarak vurulduğu ihtimaline inanmak istiyor. Yoksa Ceylan’ına kim kıysın ki, bu kadar büyük bir mühimmatı niye kullansın ki? Ceylanem Kezew ciğerinden ciğer koparıp meşe ağaçlarından toplayacağını, kırılan omurgasının parçalanan bedenine kapaklanacağını, kendi kanında yıkanacağını nereden bilsin ki! Bu ülkenin Ceylan gibi ne zaman omurgası kırılır, kendi cesedine çöker bilir misiniz? O kadar çok kaybedeceği hiçbir şeyi olmayan insanlar yarattık ki, bu ülkenin felaketi, kaybedecek hiçbir şeyleri olmayan bu insanların elinden olacak. Ağlamak istiyorum, bir kadından daha fazla hıçkırarak, sarsılarak, utanmadan ve sıkılmadan. Tetiği çeken nasırlaşmış o vicdanlar içinde hesabımız neden hep sonsuzluğu yaratan Rabbimize kalır bilmem! Ne kadar çok severiz ölümleri yarıştırmayı? Üç tane kızım dünyaya gelecek, üçüzlerimin şimdi adlarını ölüme dair mi bırakayım? Adları Beritan, Avaşin, Ceylan mı olsun, yoksa yaşama dair Umut, Sevgi, Barış mı olsun? İnanın bu ülkede ikincisi daha zor.

Biz yaşamı yüceltmek gibi derdi olmayan, sadece acıları ve ölümleri yarıştırmakta mahiriz. Ceylan’ın hiçbir zaman kendine ait bir odası veya bilgisayarı olmayacak ama hatim ettiği Kuran-ı Kerim’in hatırına bizi de kurtaracağına inanıyoruz. Bilirsiniz ki dünyadaki en güzel şey tanımadığın bir çocuğu sevebilmektir.

İnsanın en saf ve yalın halidir. Ceylan’ı yalansız ve sebepsiz sevebilir misiniz?

O zaman bu ülke yekpare kalacak. Çıkarlarınızı bırakıp hayatı seçtiğiniz zaman… Tetiği çeken korkağa sesleniyorum. Hangi korku seni teslim aldı ki dayımın minicik kızının canına kıyabildin? Ebedi adalette sonsuz merhamete ihtiyacın olacak. O da, canına kıydığın Ceylan’ın annesinde babasında, ailesinde mevcut. Biz senin yalansız ve rahat uyumanı diliyoruz. Ölüm kusan, nasırlı, vicdandan yoksun parmağına rağmen, yeter ki başka Ceylanlara KIYMA NE OLUR!"

Bu yazı Taraf gazetesinin Her Taraf sayfalarında yayınlanmıştır..